Vorige week vroeg een cliënt aan mij: “Nienke, heb jij dat ook wel eens?” “Zeker!” was mijn antwoord. “Iedereen heeft struggles in het leven. Jij, een vriend(in), familielid, collega… en ja, ik dus ook. We zijn dus gelijkwaardig aan elkaar. De kern van deze coaching.”
Veel mensen die hulp zoeken bij een coach of therapeut hebben het idee dat die coach of therapeut een soort ‘verlicht’ wezen is, dat al zijn eigen problemen heeft opgelost en alles voor mekaar heeft, maar zo is is het niet. Ik probeer het uit te leggen aan de hand van de metafoor: De twee bergen.
“Als cliënt heb jij jouw berg en ik die van mij. Beiden beklimmen we onze eigen berg. En van waar ik ben op mijn berg zie ik dingen op jouw berg die jij niet ziet: er is een lawine op komst, er is een ander pad dat je kunt volgen of je gebruikt je pikhouweel niet goed, et cetera. Maar ik zou niet willen dat je dacht dat ik de top van mijn berg al hebt bereikt en dat ik daar nu lekker zit te chillen. Ik ben nog steeds aan het klimmen, ik maak nog steeds fouten en leer daar nog steeds van. En dát geldt voor iedereen. Iedereen is zijn berg aan het beklimmen, tot op de dag dat hij sterft.”
Je kunt steeds beter worden in klimmen en in het leren waarderen van de reis. En dat is precies waar het werk dat we hier tijdens de sessies doen zullen gaan doen.
Durf je het aan om samen te gaan klimmen?
